دارکوب

جنگل در آتش است و دارکوب دیوانه وار می کوبد به دار؛ دلم به حال مرغان عشق می سوزد که بی خبر از زمان، به هم دانه تعارف می کنند...

دارکوب

جنگل در آتش است و دارکوب دیوانه وار می کوبد به دار؛ دلم به حال مرغان عشق می سوزد که بی خبر از زمان، به هم دانه تعارف می کنند...


بس که بد می گذرد زندگی اهل جهان

مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند



صایب تبریزی

نظرات 1 + ارسال نظر
لبخند ماه پنج‌شنبه 19 فروردین 1395 ساعت 17:21 http://Www.labkhandemah.blogsky.com

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.