پایان یک نوستالوژی

شرکت یاهو رسما اعلام کرده تا 15 مرداد ماه برنامه یاهو مسنجر رو منسوخ میکند.

 برنامه ای که یک زمانی تنها پل ارتباطی ما بود با آدمهای دنیای مجازی، دارد به گور سپرده می شود. هر چند که بودنش هم دیگر بیفایده است وقتی که غول های بی شاخ و دمی مثل تلگرام و واتس اپ و شبکه های اجتماعی پرزرق و برق دارند زمین را به تصرف خودشان در می آورند.

 یاهو مسنجر دارد می رود تا به جمع نوارهای کاست بپیوندد، می رود پیش مودم های دایال آپ با آن صداهای عجیب و غریب و دوست داشتنی موقع کانکت شدنشان.. دارد دست تکان می دهد و کوله بارش را با تمام خاطراتی که برای  نسل دهه من به یادگار باقی گذاشته می بندد و می رود.

 یادتان می آید؟  چند نفرتان توی ده سال گذشته با  یاهومسنجر "عشق" را تجربه کرده اید؟ چه شبها که نشسته بوده ایم پای کامپیوترهای رومیزی مان و زل زده ایم به صفحه مانیتور تا صفحه جادویی مسنجر برایمان باز بشود و "چت" کنیم، حوصله مان که سر رفت "Buzz" بفرستیم و به طرفمان بفهمانیم که حواست کجاست..،بعد حرفهای دلمان را فینگلیش بنویسیم و بفرستیم برای همدیگر.. 

یاهو مسنجر برای نسل من فقط یک پیام رسان نبود، یک رفیق بود. رفیق با معرفتی که هر وقت دلمان می گرفت می رفتیم سراغش.لیست  آیدی ها را نگاه می کردیم تا ببینیم چراغ کدامشان روشن است تا بشود هم صحبت دلتنگی هامان. بماند که بعضی ها آنقدر بی معرفت بودند که invisible می آمدند و می رفتند و چراغشان برای ما خاموش بود..

حالا دیگر آن روزها گذشته. چهارده سال گذشته از روزی که من اولین آیدی یاهومسنجرم را درست کردم. هنوز هم دارمش. پسوردش هم یادم هست. شاید توی این چند روز به صرافت افتادم و مسنجر را نصب کردم روی سیستمم تا برای آخرین بار نگاهی بیندازم به لیست آیدی های خاموشم.. آیدی هایی که هر کدامشان برای خود قصه ای داشتتند و حکایتی..

پانزدهم مرداد یاهو مسنجر خاموش می شود. آن شکلک زرد رنگ خندان برای همیشه از خنده باز می ماند تا ما بمانیم با دنیایی که اسمارت فون ها دارند خفه اش می کنند. دنیایی که دیگر یاهومسنجر ندارد. کاست ندارد. دایال آپ ندارد. همه چیز دارد ولی هیچ چیز ندارد. دنیایی که دیگر مثل قبل شناختنش آسان نیست...

خداحافظ پیام رسان. خداحافظ..